Jeff Beck

Jeff Beck je stečenu slavu održavao uglavnom nastupima na povremenim koncertima i snimanjem na muzičkim projektima drugih muzičkih velikana. Jedan od projekata gde se pojavljuje kao gitarista je Mick Jagger-ov album Primitive Cool (1987), a 1992. godine pojavljuje se na albumu Roger Waters-a Amused to Death.

 U oktobru 1989. godine se pojavljuje Guitar Shop, izuzetno energičan album u kome Jeff Beck još jednom pokazuje svoje gitarske veštine. Na albumu gostuju izuzetno dobri muzičari kao što je bubnjar Terry Bozzio i klavijaturista Tony Hymas. Osim Beck-ovih izuzetno kvalitetnih solo deonica, vrhunskog sviranja ostalih članova benda, album krasi izuzetna produkcija i kombinacija različitih muzičkih pravaca. Guitar Shop postiže veliki uspeh i dobija Grammy nagradu za najbolji instrumentalni album.

Jeff Beck je i u narednom periodu imao saradnju sa mnogim svetskim muzičarima, bez obzira na muzički žanr. Tako je 1990. godine odsvirao većinu solo deonica na debitantskom albumu Jon Bon Jovi-ja, Blaze of Glory. Njegov solo na udarnoj pesmi sa albuma bila je glavna tema filma Young Guns II. Takođe je učestvovao na snimanju Paul Rodgers-ovog albuma Muddy Water Blues iz 1993. godine.

Sledeće solo izdanje bio je album Who Else! iz 1990. godine, gde sarađuje sa Jennifer Batten, koja se prvi put pojavljuje kao drugi gitarista na njegovim albumima posle saradnje sa Yardbirds-ima. Posle albuma You Had It Coming koji se pojavljuje 2001. godine, on nastavlja sa njom saradnju na turneji koja je organizovana povodom promocije albuma.

Period posle albuma Jeff iz 2003. godine, obeležava pojava na tržištu nekoliko njegovih živih izdanja, kako iz svoje solo karijere, tako i sa nekim grupama sa kojima je sarađivao.

Album Emotion & Commotion izbacuje 2010. godine i on sadrži kombinaciju originalnih i obrađenih pesama kao što su “Over the Rainbow”, “Corpus Christi Carol”, “Nessun Dorma” i ostale. Na albumu su gostovale dve izuzetne pevačice kao prateci vokali, Joss Stone i Imelda May. Uspehu albumu su doprinele dve pesme koje su dobile velike muzičke nagrade. Pesma “Nessun Dorma” osvojila je Grammy nagradu za najbolji pop instrumental, a “Hammerhead” je osvojila nagradu Grammy za najbolji rock instrumental u 2011. godini.

Takođe je sarađivao i sa čuvenim jazz velikanom Herbie Hancock-om na albumu “The Imagine Project” iz 2010. godine. Na albumu su se pojavili mnogi istaknuti vokali u tom momentu, kao sto su Seal, Pink, India Arie i drugi. Jeff Beck je učešćem na tom albumu dobio novu Grammy nagradu za muziku.

Sarađivao je sa mnogim grupama i muzičkim velikanima kao što su Ozzy Osbourne, Brian Wilson, glumac Johnny Deep, Jack Bruce, Stanley Clarke, Gerry Brown, David Bowie, Metallica, David Gilmoure, Simon Phillips, Vinnie Colaiuta, Mo Foster, Kate Bush…

Svoju saradnju nije ograničavao na studijske projekte ili muzičke pravce, jednostavno nisu postojale nikakve granice i prepreke kada je muzika bila u pitanju. Poznat je njegov pokušaj da nastupi sa grupom Guns N’ Roses na nekim koncertima. Radi se o njegovom pokušaju da nastupi sa grupom u Parizu 1992. godine, ali do njega nije došlo zbog oštećenja uha koje je Beck zadobio na probi prilkom udarca bubnjara Mat Soruma u cinelu.
Poseban odnos i saradnju je imao sa Jimmy Page-om kao i sa ostalima članovima grupe Led Zeppelin. Saradnja na muzičkim projektima je bila tolika da su mnogi tvrdili da je Beck novi član grupe, što se nikad nije dogodilo

Verovatno najpoznatiji događaj u životu Jeff Becka je odbijanje poziva Rolling Stones-a da u grupi zameni Brian Jones-a 1969. godine. Nick Mason, bubnjar Pink Floyda, u svojim memoarima tvrdi da je grupa planirala da Beck-a pozove da zameni Syda Barrett-a još daleke 1967. godine, ali da nisu imali hrabrosti da mu taj poziv uruče.

Njegovom zaslugom mnogi mladi muzičari su postali poznati i priznati, a jedna od njih je Tal Wilkenfeld, koja je svirala bas gitaru.

Mnoge zanimljivosti su vezane za Jeff Beck-a, kako na muzičkom planu tako i u privatnom životu. Trzalicu je prestao koristiti već 1980. godine i počeo svoj specifičan način sviranja prstima. Palcem je prebijao žice što je specifično za basiste, tako da je tom svom tehnikom sviranja prstima pravio specifičan zvuk koji je bio veoma pevljiv i proizvodio je efekte gitarskih pedala.
Pored svog omiljenog modela Stratocaster gitare, koristio je i Fender Telecaster i Gibson Les Paul modele. Fender i Marshall su bili omiljena pojačala koje je koristio na nastupima. Razni modeli pedala za efekte su korišćeni u zavisnosti od modela gitare koju je u tom momentu svirao, ali  wah-wah pedala mu je bila omiljena. Nju je podjenako koristio kako u studiju, tako i na živim nastupima. Upotrebu te pedale je tako usavršio, da je Eric Clapton sa oduševljenjem izjavio da Beck pravi čuda i da je sve u njegovim rukama kada je wah-wah u pitanju.

U svojoj karijeri Jeff Beck je dobio mnoge nagrade i priznanja u muzici. Dobio je nekoliko Grammy nagrada, a mnoge njegove pesme i albimi su bili nominovani za to isto priznanje. Časopis Rolling Stone ga svrstava za jednog od najboljih i najuticajnijih gitarista na svetu. Preciznije, na top listi od 100 najboljih gitarista na svetu koju je čuveni muzički časopis objavio, Beck zauzima visoko 5. mesto. Najveća priznanja dobija od kolega muzičara, od kojih ga većina priznaje kao velikog inovatora kad je način i tehnika sviranja u pitanju. Cela Beck-ova diskografija je veoma cenjena i priznata, kako kod kritičara, tako i kod njegovih kolega muzičara, i što je najbitnije – kod publike. Vlasnik je dve počasne diplome koje su mu uručila udruženja najpoznatijih engleskih univerziteta 2011. godine.

Sa Yardbirds-ima je uvršten u Kuću slavnih rock and rolla 1992, a isto priznanje je dobio 2009. godine kao nagradu za rad tokom svoje solo karijere.

Poslednji album je izdao 2022. godine pod nazivom 18 u saradnji sa cuvenim glumcem Johnny Depp-om.