Gary Moore – Velikan blues rock scene
Geoffrey Arnold Beck
Gary Moore je rodjen u Belfastu, Severna Irska, 4. april-a 1952-e godine. Gitaru je poceo svirati sa 8 godina. Iako je bio levoruk, za kratko vreme je ovladao tehnikom sviranja sa desnom rukom. Rano je poceo saradnju sa muzicarima u u Severnoj Irskoj i Londonu, da bi kasnije pristupio grupama kao što su Skid Row i Thin Lizzy.
Gary Moore je bio muzicar koji je u svojoj muzici koristio vise muzickih pravaca kao sto su blues, blues rock, hard rock, heavy metal i jazz fusion. Sto se tice uzora, najvise uticaja na njega su imali, Peter Green i Eric Clapton sa kojima ce u svojoj buducoj karijeri imati priliku i da saradjuje. Jimi Hendrix, John Mayall, Jeff Beck, George Harrison, B.B.King i Albert King su takodje imali veliki uticaj na njegovu buducu karijeru.
Početak karijere
Moore je započeo svoju karijeru pocetkom 70-ih kada se pridružio Skid Row-u, grupi u kojoj je frontmen bio Phil Lynott. Sa njima je snimio 2 albuma, Skid (1970), koji se popeo na 30-o mesto UK top liste i 34 Hours (1971). Posle zajednicke turneje koju je Skid Row imao sa grupama The Allman Brothers Band i Mountain, on odlucuje da napusti grupu i krene u solo karijeru.
Pre nego sto ce poceti sa svojom solo karijerom pristupice grupi Thin Lizzy koju je pocetkom 70-ih osnovao Phill Lynot.
Odmah po odlasku iz Thin Lizzy, objavljuje svoj prvi samostalni album pod nazivom „Back on the Streets“ koji postize zapazen uspeh. Pesma sa albuma „Parisienne Walkways“ takodje postaje veoma popularna a on preko nje postaje prepoznatljiv i u narednom periodu svoje karijere. Na ploci se pojavljuje i Phil Lynott, koji je na albumu svirao bas gitaru i bio glavni vokal.
Slede albumi „Corridors of Power“ (1982), „Victims of the Future“ (1983) kao i „Run for Cover“ (1985) sa kog` pesma „Out in the fields“ postize veliki uspeh na top listama. Na snimanju pesme ucestvuje i Phil Lynott.
Posle smrti Phill Lynott-a, Moore mu posvecuje album „Wild Frontier“ (1987) koji postize veliki uspeh u svetu. Pesma sa albuma „Over the Hills and Far Away“ postaje veliki hit i zauzima visoko mesto na mnogim svetskim top listama.
Gary Moore se 1990-e godine vraca blues korenima, i uz pomoc George Harison-a kao i blues legendi Albert King-a i Albert Collins-a izdaje album „Still got the blues“. Album ce biti prodat u vise od 3 miliona primeraka i pokazace se kao njegov najuspesniji u karijeri. Naslovna pesma objavljena je kao singl i 16-og februara 1991-e godine zauzima 97-mo mesto „Billboard Hot 100 liste“.
Godine 1995-e izdaje „Blues for Greeny“ i posvecuje ga svom prijatelju Peter Green-u.
Sledeca 2 albuma su bili eksperimentalnog karaktera tj. pokusaj da se ubacivanjem elektonske muzike napreduje u pogledu povecanja tiraza ploca. Nakon tih izdanja vraca se ponovo blues korenima i do kraja karijere izbacuje jos 4 albuma.
Legendarna jazz fusion grupa „Colosseum“ posle raspada 1975-e godine, je ponovo oformljena i promenila je ime u „Colosseum 2“. Moore pristupa grupi, ostaje do 1978 -e godine i u tom periodu snima 3 albuma.
U saradnji sa Greg Lake-om, snimio je 2 studijska albuma, „Greg Lake“ (1981) i „Manoeuvres“ (1983) kao i live album „King Biscuit Flower Hour Presents Greg Lake in Concert“ (1995).
Od 1993-e do 1994-e godine zajedno sa Ginger Baker-om i Jack Bruce-om, cinio je trio BBM (Baker,Bruce,Moore).
Diskografija
(naziv albuma / godina izdavanja)
Back on the Streets (1979)
Corridors of Power (1982)
Dirty Fingers (1983)
Victims of the Future (1984)
Run for Cover (1985)
Wild Frontier (1987)
After the War (1989)
Still Got the Blues (1990)
Blues for Greeny (1995)
Dark Days in Paradise (1997)
A Different Beat (1999)
Back to the Blues (2001)
Power of the Blues (2004)
Old New Ballads Blues (2006)
Close as You Get (2007)
Bad for You Baby (2008)
How Blue Can You Get (2021)
Izdvajamo
Saradnja, uticaj, priznanja (nagrade)
Preminuo je 6-og februara 2011-e godine u Spaniji gde se nalazio na odmoru, od posledica srcanog udara.
Bio je veliki gitarski virtuoz na blues i rock sceni a njegova muzika će uvek ostati kultna. Njegov jedinstveni stil sviranja gitare i nezaboravni zvuk su ga činili jedinstvenim u istoriji blues-a i rock-a. Moore-ova tehnika sviranja gitare bila je jedinstvena i uključivala je korišćenje žestokih distorzija i brzih solaža.
Pocast su mu odali kolege iz grupe Thin Lizzy, Brian May, Ozzy Osbourne, Tommy Iommi, Paul Rodgers, Alex Lifeson, Henry Rollins, Kirk Hammett, Bryan Adams kao i mnogi drugi. U njegovu cast odrzani su mnogi koncerti i snimljeni albumi na kojima su ucestvovali Eric Clapton, Bob Daisley, Steve Lukather, Steve Morse, Ricky Warwick, Joe Lynn Turner…
Gary Moore je uticao na mnoge poznate gitariste kao sto su: Zakk Wylde, Kirk Hammett, Joe Bonamassa, Doug Aldrich, Vivian Campbell, Paul Gilbert, John Sykes, John Petrucci.
Gary Moore je svirao sa mnogim poznatim svetskim muzicarimaa a neki od njih su: Rod Argent, B.B.King, Cozy Powell, Andrew Lloyd Webber…
„Total Guitar“ i „Louder“ su ga proglasili za jednog od najboljih gitarista svih vremena na svojim listama a „Classic Rock“ ga je uvrstio medju 100 najutjicajnijih gitarskih heroja za 2021-u godinu.